سال گذشته اعلام کرده بودیم که روز های دوشنبه، روز خواننده های خاموشه، در واقع این روز رو آزاد گذاشتیم تا هر کس هر چی دلش می خواد بگه ، به همین مناسبت این شعر درپیت رو به تمام خواننده های خاموش تقدیم می کنم. 

ای که خاموش میای و خاموش میری

چراغی بیفروز که روشنی بخش مایی


ای که می خوانی و می بینی و می خندی

حرفی بزن، خطی بنویس، که امید مایی


ای که پنهان کردی خود را از همه ی ما

هویدا شو ، تا که همراه شوی با همه ی ما


ای که تنبلی را کرد ه ایی پیشه خود

زرنگی را بیاموز از همه ی ما


ای رفیق، ای دوست، با ما همراه کوه شو

تا خوش و خرم بمانی مثل همه ی ما


ای خاموش، روشن شو ، تا بمانی جاودان

 همچون گشایش گران ایران